Hva ser du søster, her på din stue?
En gammel, sur og besværlig frue?
Usikker på hånden og fjern i blikket?
Litt grisete og rotete hvor hun har ligget?
Du snakker høyt men hun hører deg ikke,
hun sikler og hoster, har snue og hikke.
Hun takker deg ikke for det du gjør,
men klager og syter, har dårlig humør.

Er det hva du tenker, er det hva du ser?
Lukk opp øynene og se, det er mer.
Nå skal jeg fortelle deg hvem jeg er,
den gamle damen som ligger her.

Jeg er en pike på 10 i et lykkelig hjem,
med foreldre og søsken, - jeg elsker dem.
Jeg er en ungmø på 16 med hjerte som banker,
av håp og drøm og romantiske tanker.
Jeg er brud på 20 med blussende kinn,
i mitt eget hjem går jeg lykkelig inn.
Jeg er en mor til små barn, jeg bygger et hjem,
og mot alt som er vondt vil jeg verne dem.
Og barna vokser med gråt og latter,
så blir de store, så er vi atter
to voksne alene som nyter freden.
Så blir vi femti og barnebarn kommer
og bringer uro og latter hver sommer.

Så dør min mann og jeg blir ensom med sorgen
og sitter alene fra kveld til morgen.
For barna har egne barn og hjem
det er så mye som opptar dem.
Borte er alle de gode år
de trygge, glade, vante kår.
Nå plukker alderen fjørene av meg,
min styrke, mitt mot blir snart tatt ifra meg.

Ryggen blir bøyd og øynene svikter, -
jeg har ikke krefter til dagens plikter.
Mitt hjerte er tungt og mitt hår er grått,
med hørselen skranter det og så smått.
Men inne bak skrøpeligheten finnes
det ennå meget vakkert å minnes.
Barndom, ungdom, sorger og gleder,
samliv, mennesker, tider og steder.
Når alderdomsbyrdene tynger meg ned,
så synger allikevel minnene med.
Men det som aller mest er tungt å bære,
er det at evig kan ingenting være!

Hva ser du søster?
En tung og senil og trett skrott?
Nei prøv en gang til - se bedre etter -
se om du kan finne
et barn, en brud, en mor, en kvinne!
Se meg som sitter der innerst inne.
Det er meg du må prøve å se - og finne.
Hva ser du søster?

Las første linjene av dette diktet på jobb i dag.
Har sitte å leita etter resten på nettet no.
Mange gode sanne ord!

1 I dei dagane lét keisar Augustus lysa ut at det skulle takast manntal over heile verda. 2 Dette var første gongen dei tok manntal, og det hende medan Kvirinius var landshovding i Syria. 3 Då fór alle heim, kvar til sin by, og skulle skriva seg i manntalet. 4 Også Josef drog då frå byen Nasaret i Galilea og opp til Judea, til Davidsbyen, som heiter Betlehem, for han høyrde til Davids hus og ætt, 5 og skulle skriva seg der saman med Maria, som han var trulova med. Ho venta då barn. 6 Og medan dei var der, kom tida då ho skulle føda, 7 og ho fekk son sin, den førstefødde; ho sveipte han og la han i ei krubbe, for dei fann ikkje husrom nokon stad. 8 Det var nokre gjetarar der i området som var ute på markene og heldt vakt over flokken sin om natta. 9 Med eitt stod ein Herrens engel framfor dei, og Herrens herlegdom lyste kringom dei. Då vart dei gripne av stor redsle. 10 Men engelen sa til dei: «Ver ikkje redde! Sjå, eg kjem til dykk med bod om ei stor glede, ei glede for heile folket. 11 I dag er det fødd dykk ein frelsar i Davids by. Han er Messias, Herren. 12 Og det skal de ha til teikn: De skal finna eit barn som er sveipt og ligg i ei krubbe.» 13 Brått var det ein stor himmelhær saman med engelen; dei lova Gud og song: 14 «Ære vere Gud i det høgste, og fred på jorda blant menneske som Gud har glede i!»

Luk 2,1–14

Med dette vil eg ynskje alle de som har lese på bloggen min i adventstida ei velsigna julehøgtid!
Kos dykk der de er, ta vare på familien, gled dykk over pakkane i kveld og all den gode maten.

Men mest av alt. Hugs også på å takke for at Jesus vart født, og kom til verda for at alle vi skal få evig liv!

Gledelig Jul!

Dagen før dagen.
Vart vekt ca ti av Georg, tidlegare nemnt her på bloggen, mitt fadderbarn. Han kom syngande inn på rommet mitt. Og eg, eg var trøytt!
Ein time seinare tusla eg ut og opp, og såg at juletrepyntinga var i full gang. Ivrige barnehender mot himmelen ljosa heldt! Og treet vart pynta det. Skikkelig fint. Men med god overvekt av pynt på eine sida, og ganske lavt nede. Flott uansett!

Vidare har vi ete laurdagsgrøt/julegrøt i dag. Mamma fekk mandelen, som alltid. Og haldt den skjult i munnen gjennom heile middagen. Smågutane åt godt og lenge utan å finne mandelen.
Nedtur. Heldigvis hadde mamma tre mandlar på lur, så alle vart glade og fornøgde.

No er klokka åtte, og eg og Solveig har nett laga peppermynte. Eit must for å få julestemning. Enkel oppskrift. 1 eggekvite, 2-3 dråpar peppermynteolje og melis til det blir ei god deig. Vidare lagar vi små kuler og pynter med bridgeblanding. Berre å sette i gang!

Men no ventar kveldsmaten. Juleetinga startar herved!

Georg 5 år og Erlend 9 år pynter - Fint tre ikkje sant?

Backgammon. Julespelet over alle julespel.
Og vi er i gang i den Haugenske familie.

Kan du dette spelet?
Det er det spelet som som oftast er på baksida av eit kinasjakk-, sjakk- eller ludobrett i slike spelmagasin. Det spelet ingen kan. Men eg kan det. Og eg likar det!

I kveld knuste eg Marianne, mi eldste søster, 2-0 i Backgammon. Og det kjentes godt. Som kanskje mange av de veit, er eg ei jente med eit godt utvikla konkurranseinstinkt. Eg vil kalle det velutvikla. Difor er det så godt å vinne. Det treng ikkje vere ein stor siger. Men alt som det kan konkurrerast om, bør verte konkurrert om. Utan tvil! Det er kjekt! Kjekt!

Vil du spele Backgammon med meg? :p

Denne utgåva er skremmande lik vår.

Berre at vi har den i svart, med magnetiske brikker.

I fred vil eg leggja meg ned og sova.
For du, Herre, einast du lèt meg kvila trygt.

Salme 4,9

Eg ynskjer alle ei god natt!

Då eg kom heim på juleferie, oppdagar eg til mi store forbausing at mamma har gått til innkjøpt av Sagavoll sitt siste tilskot i Sagavoll-kolleksjonen. Adventsserviettar er visst noko nytt som har kome til denne adventen. Eg takkar mamma for ei god glede då eg såg dette. Og heier på Sagavoll i fortsetjinga med utviklinga av nye Sagavollprodukt.

Her ser du Sagavoll sin nye adventsserviett. Kjem dei i julefargar og?

Og her er logoen som alle kjenner. Tim og Øyvind er på biletet.

Frans av Asissis bønn

Herre!
Gjør meg til et redskap for din fred.
La meg bringe kjærlighet der hatet råder.
La meg bringe tilgivelse der urett er begått.
La meg skape enighet der uenighet råder.
La meg bringe tro der tvilen råder.
La meg bringe sannhet der villfarelse råder.
La meg bringe lys der mørket ruger.
La meg bringe glede der sorg og tyngsel råder.

Å Mester!
La meg ikke søke så meget å bli trøstet som å trøste.
Ikke så meget å bli forstått som å forstå.
Ikke så meget å bli elsket som å elske.
For det er gjennom å gi at man får.
Det er ved å glemme seg selv at man finner seg selv.
Det er ved å tilgi andre at man selv får tilgivelse.
Og det er ved å dø at man oppstår til det evige liv.

Til denne bøna har eg berre ein ting å seie.
Amen!

Eg er rett og slett tom i hovudet. Men ein julekalender er ein julekalender. Eller er det betre å seie adventskalender? Eigentleg liker eg det ordet betre. Ja til advent før jul! Spenninga er jo der kvar dag i det ein opnar ei ny luke. Men ja, tom i hovudet. Eg er hos Heidi. Søstra mi. Ho er åtte år eldre enn meg, og er mor til Simen, 2 år. Mitt einaste tantebarn. Eit flott tantebarn, som trener mange timer i strekk kvar dag, for å greie det vanlege barn lærer berre ved å vekse. Eg synest Simen er tøff. Han har stor innsatsvilje!
Ein dag hos Simen består av spising, trening, rydding, trening, spising, spising, rydding, trening. Men også av kosing, prating, fliring, mestring, stoltheit og inspirasjon. Simen er helten!

Første vakt på sjukeheimen idag. Eller Sykkylven Bu- og Aktivitetssenter, dersom eg skal bruke det rette namnet. Starta klokka sju. Det er kriminelt tidleg, og dei lo av meg då eg kom på jobb. Eg kan ikkje fatte kvifor. Morgontryne eg?? Neppe.
Anyway. Sidan det var ei stund sidan eg hadde vore på jobb, faktisk 4,5 mnd så måtte eg jo presentere meg for alle pasientane.

Då går det som oftast slik:

Eg: - Hei! Eg heiter Elisabeth. Elisabeth Haugen. Takk for sist. Eg var her i sommer. Og no skal eg jobbe litt i jula. Korleis er det med deg?
Pasient: - Haugen? Sa du Haugen? Åååja. Er du døtra hass Haugen?! Det ser eg. Du likna på mor di, ho Olgunn.
Eg: - Hehe. Ja. Eg er døtra hass Haugen. Og ja, dei seier at eg liknar på ho mamma.

Men idag tok presentasjonen ein ny vri.

Eg: - Hei! Eg heiter Elisabeth. Elisabeth Haugen. Takk for sist. Eg var her i sommer. Og no skal eg jobbe litt i jula. Korleis er det med deg?
Pasienten: Ååja. Elisabeth. Prinsesse Elisabeth!

Eg har levd på denne kommentaren i dag. Fantastisk!
Dessutan fekk eg ein klem med ein pasient og.
Eldre folk er, til ei viss grad, herlige!

Happy feet!

I går var eg på kinodate med 3 brødre, som absolutt er brødre. Dette må vel vere himmel på jord for kva som ei helst slags jente. Eg storkoste meg i alle fall! At brødrene er 5 og 9 år gamle hadde absolutt ingen betydning. Alle gutar har noko å lære av desse.

Karl Johan 5 år: Elisabeth, så fine øyredobbar du har! Dei var stilige.
(For eit kompliment. Utrulig bra Karl Johan! Eg hadde jo til og med pynta meg! Hadde alle gutar vore så oppmerksomme!)

Georg 5 år: Elisabeth, du køyrer i 80, her er det 60!
(Oops. Men likevel er det kjempeviktig å seie frå dersom ein er ueinig i det som skjer..)

Tida går, men jula sin bodskap er fortsatt den samme. Erlend 9 år er Josef i samme julespel som eg spelte Maria i då eg var like gammal. Å høyre han ramse opp replikkane er like bra som den kransekakestanga, med sjokolade, som mamma akkurat kom å putta i munnen min. Gårsdagen var ein av fleire betre i seinare tid.

Eit lite parantes. (Eg frys alltid når eg er på kino. Det å kunne ha ein/to sprell levande
5-åring(ar) som teppe gjennom heile filmen er noko eg anbefalar. Dessutan er det svært koselig når ein lita hand vil halde i mi, evt. kosar med håret mitt. Eg diggar tre brødre som absolutt er brødre.)

Og enda eit. (Kor utrulig sjarmerande er det vel ikkje når ein kjem ut av kinosalen, og samtlige av dei tre gutane skal vise meg Happy Feet-dansen, = ein steppande pingvin. Søte! Det går opp for meg at eg har sakna fadderbarnet mitt og brødrene meir enn eg visste denne hausten.)

Betre seint enn aldri. Kanskje kan eg og seie seint, men godt. Det er det vel eigentleg opp til dykk å avgjere. Uansett.
Advent tyder jo ventetid, så i dag måtte de vente ekstra lenge på at eg skulle oppdatere bloggen min. Kanskje eg og skal fortelle kvifor?

Gårsdagens post proklamerte klart og tydeleg at eg skulle heim. Diverre kom eg meg aldri heilt heim. Mi første natt på Sunnmøre på 4 mnd vart hos Farfar, 89 år, i byen = Ålesund.
Rett og slett på grunn av at fergekaia var øydelagt på grunn av storm. Kjipt der og då. Veldig godt då eg etter å ha tatt taxi til farfar 89 år, (eg tok taxi!!!), vart møtt med åpne armar, eit godt smil og ein oppredd sofa!

Men ja. Då eg kom på ferga frå Molde til Vestnes låg Fjord1-magasinet og venta på meg. Eg lo godt då eg las denne ruta. Kanskje litt ekstra på grunn av at eg ei natt for ikkje lenge sidan, drømte om supermann. Kva dette tyder set eg eit aldri så lite spm-teikn ved. ?.

I dag skal eg heim.
Denne dagen har eg sett fram til i lengre tid. Har stor tru på at det skal bli godt å kome heim, spise mamma sin mat, vere saman med to stk gode foreldre og elles treffe vener. Ja, dei finnest i Sykkylven, berre i mindretal.
Men først venter skuleavslutning med klassa. Vi skal drikke gløgg, spise julekaker og drøse, på teiknspråk. Dette kallar eg høgt og godt høgskulenivå.

Sykkylven by night - Fotograf P.P. Lyshol

I går såg eg Veien til Betlehem, eller The Nativity Story, om du vil..
Eg synest det var ein kjempefilm. Fekk så mange nye vinklingar på juleevangeliet. Dessutan er det ekstra kjekt når nokon i filmen heiter det same som meg :p
Har du tenkt skikkeleg over dette nokon gong?

1. Maria var faktisk ordentlig gravid. Jesus var inne i magen hennar i 9 mnd.
2. Ho var ung. Faktisk veldig ung. Ikkje i forhold til kva som var vanleg i hennar kultur, men likevel..
3. Josef var ein skikkeleg bra kar. Han tok seg av Maria utan å vite korleis det skulle ende, heilt til han fekk møte ein engel i draume.

4. Jesus vart født utan navlestreng :p

I Vatikanet vart det ropa Halleluja då Jesus vart født på filmen. Og på Prinsen 7 vart det og oppstyr, men av heilt andre grunnar. På mi høgre side startar medisinstudentane Hans Jakob og Ole Kristian å diskutere den noko unaturlege fødselen. Gutar: Det er berre film! :)

I dag er det forresten Lucia-dagen. Då kan du bake lussekattar, oppskrift finn du her.

Lat Herren ta seg av alt ditt verk,
så skal planane dine lukkast.

Ordtøka 16,3

Dette er gode ord å ta med seg i ein travel kvardag.
Dessutan er det ikkje alltid like lett å forstå kva som er planen for kvar dag, resten av veka, månaden, og det er i alle fall ikkje lett å vite kor ein skal vere eit år fram i tid. Men så lenge fokuset er mot målet, så får ein alltid hjelp til å kome dit!

Dette er meg, eg har gule briller B-)
Det er fordi eg har spelt eit spel som heiter Brainstorm.
Vil du sjå fleire med gule briller, bør du sjekke Marianne sin blogg.

Spitzy. Oddvar i bakgrunnen, til ære for Jan Tore.

Aksjon Håp skal bekjempe urett ved å hjelpe mennesker i nød.

For pengene som samles inn til Aksjon Håp 2006 vil tusenvis av undertrykte og marginaliserte mennesker i mange av verdens fattigste land få håp om en bedre fremtid.

Aksjonens hovedmål er: Aksjon Håp skal samle inn 65 millioner kroner til bekjempelse av nød i land med stor fattigdom. Aksjon Håp vil gjennom en nasjonal bøsseaksjon andre søndag i advent 2006 (10. desember) samle inn 65 millioner kroner.

Og snart skal eg ut å gå med bøsse. Dersom eg ringer på di dør, håper eg du har kontantane klare!

Har du adventskalender? Ja, du har jo allereie ein, ved å lese her er du jo med på min adventskalender. Adventskalender er ein fin ting tykkjer eg. Ein har noko å glede seg til kvar dag, evt. 4. kvar dag slik som det var i min barndom. Då måtte eg dele med dei tre andre søstrene mine. Men etterkvart vart det betre. Tilslutt fekk eg opne kvar dag, slik er det å vere minst. Aller best var det det året då eg fekk puslespel i kalenderen, og mamma måtte gje Solveig mine puslespelbitar i pakkane hennar. Det var ekstra morosamt, slik er det også å vere minst.

I dag har eg ikkje mindre enn tre adventskalenderar. Eg har min eigen, som eg har fått med fadderbornet mitt, pluss brødrene hans. Eg har ein eg delar med Solveig. Den får vi opne annakvar dag. Det er stas. Eigentleg er det kjekkast å gi vekk. Spent på å sjå om ho likar det ho får. Men også kjekt å opne, og sjå kva eg får. Til no har eg fått julemannform, crocs-pynt, shampoo, fuktighetskrem.

I tillegg til desse to kalendarane har eg jo denne, som eg lagar sjølv. Til no har det vel kanskje vore like mykje uinteressant som interessant her på denne sida. Interessant er dessutan eit vanskelig ord å skrive. Det er så mange bokstavar som må kome i riktig mengde, og i riktig rekkefølgje.

Uansett. Eigentleg var planen at denne posten skulle handle om sang. Fordi eg nett har vore på julekonsert med kammerkoret Aurum. Kanskje blir sang temaet i morgon. Eg er glad i sang.

Men engelen sa til dei:
«Ver ikkje redde! Sjå, eg kjem til dykk med bod om ei stor glede, ei glede for heile folket.
Luk 2, 10

Eg kan ikkje vente på gleda som skal kome. Jesus, juleferie, god mat, familie og gode vener! Jul er virkeleg ein bonus!

Gårsdagens produksjon. Slik er det når ein ikkje har eksamen.

Eg tykkjer denne teikninga var litt morosam..
Ha ein god dag!

Lyst til å bli lokomotivfører?
Denne plakaten ser eg kvar gong eg tek tog. Og det har vorte ganske ofte i det siste. Rett og slett fordi eg tek tog til skulen kvar onsdag og fredag, og elles når eg startar halv, slik som i dag.
På plakaten står det at lokomotivførerutdanning er ei utdanning som baner veg til etterspurt arbeidskraft. Skal tru om det er det eg skal satse på til neste år? Det er vel ei utdanning som må gå på skinner? Og ein treng vel heller ikkje engste seg for å havne på feil spor?
Men på den negative sida er lokomotivfører eit ganske utsett yrke. Skal ikkje mykje til før dørene lukkes. Nei. Eg trur kanskje ikkje dette er utdanninga for meg. Det blir nok noko anna. Det går alltid et tog.

Å være strerk er ikke å løpe rasketst, hoppe lengst eller løfte tyngst.
Det er ikke alltid å vinne, ha rett eller vite best.
Å være sterk er å se lyset når det som er mørkest, slåss for noe man tror på, selv om man ikke har flere krefter igjen.
Det er å se sannheten i øynene, selv om den er hard!

I solidaritet til skyteepisoden mot Synagoga i Oslo tidlegare i haust.
Har vi valt å dedikere årets pepperkakehus til Synagoga i Oslo.
Vi har sett inn nye vindauge, i staden for dei som vart øydelagd i skyteepisoda.
I tillegg har vi ansett bodyguards, og i tråd med likestillingslova, ein av kvart kjønn. Dessuan har dei minoritetsbakgrunn.
Fleire velutvikla tenåringsjenter har og sett seg villig til å fronte prosjektet.
Har du ei tilsvarande historie?
Vi (Solveig og eg) utfordrar med dette til solidaritetspepperkaketevling.

Nedtellinga har starta. 1 down, 6 to go. Som dei fantastiske?! husmødrene Solveig og eg er, har vi i dag mekka pepperkakehus. Med god hjelp av Øyvind, Solveigs stoltheit, fekk vi også pynta både pepperkaker og hus. Kreativitet, effektivitet og samarbeid er stikkord som kan beskrive denne økta. Imponert?

Når en pepperkake baker..

.. baker pepperkake kaker..

Finn en feil, vel sjølv.. (Øyvind er morosam)

adressa.no

Action på Singsaker. Og eg bur der. I natt har det vore actionpaction her! Endeleg kan eg skrive eit blogginnlegg som handlar om noko anna enn meg, og som faktisk kanskje er litt interessant :p

I alle fall, då eg kom heim i går var eg informert av Solveig (søstern), om at det var eit lite oppstyr rundt heimen vår. For to hus bortanfor var ei garasje tent på. Og ikkje langt unna var enno to brannar slokt i natt. Mistenkelig? Les meir her..

Dette er meg. Eg er ein hoppar! Og eg har KRIK t-skjorte på! Dette vil seie at eg har min eigen rollefigur, i eit dataspel utvikla av vår kjære sivilarbeidar på Sagavoll, Kjetil.

Dersom du har for mykje å gjere i eksamenstida, og treng litt avveksling. Så vil eg anbefale BLQ - Bingo Lies Quest. Eit dataspel for og om 05/06. Kullet som vant!
Dette er eit dataspel som kan forvekslast med Nintendo. Super Mario. Eg anbefalar det på det sterkaste! Enjoy.

Kan lastast ned her, sagavoll.com.

Velkommen til min lille adventskalender!
Tenkte ej skulle poste et eller anna nyttig eller unyttig kvar dag fram til jul. Ei glede for deg, og ei glede for meg!
Sidan eg har dårleg tid akkurat no, anbefaler eg å lade opp med Evangeliet etter Lukas, kapittel 2. Det er mitt lille tips når juleførebuinga set inn idag!
Ha ein flott 1. desember!

Ferdig. Vi er ferdige! Eksamensoppgava ligg no fint i ei mappe, klar for levering før kl. 11 imorga. Dei to siste dagane har vore rimeleg hektiske.
Frå morgon til kveld har Ester, Inger Lise og eg vore benka rundt kjøkkenbordet. Døvekyrkjer, døvekultur her og der, gode og dårlege argument. Ja. Rett og slett, eit herleg køyr. Kjekt også. Endelig har eg gjort noko meir enn å seie at bilen er raud, på teiknspråk vel og merke. Eg er fornøgd. Dette er den første oppgåva vi på gruppa har skrive etter VGS. Det merkast. Uansett. Mykje slit, mest morosamt.
Slik kan det sjå ut, når teiknspråkstudentar arbeider flittig.

Ester og Inger Lise arbeider flittig?!
Legg merke til putene på stolane. Dei er harde. Stolane altså.

Inger Lise snakkar med Stein Mydske i Bibelselskapet. (Smiler du Eirik?)
Eg er telefonstativ. For eit herleg samarbeid!

Igår fekk eg verkeleg testa ut leiligheta, og kva den rommer. Det er bevist at det er plass til 11 personar på kjøkkenet, og at enda meir gledeleg, at eg har nok stolar til 11 stk, dersom ein tek i bruk kjøkkenstolane - 4 stk, kontorstolane - 2 stk, krakkane - 2 stk, siestaane - 2 stk og hoppeballen!
Koseleg med besøk, sjølv om eg og Christine kom på delt sisteplass i Ticket to Ride. Likevel skal det vere sagt at vi var best når det kom til oppdraga. Kjekk kveld ja.

Før - Gult kjøkken, raud gardin og mykje å pakke ut

Etter - Nyoppussa kjøkken, kvitt og fint, steikje fine gardine, og ein skokk med folk

PS: Eg er fortsatt like dårleg til å lukke skapdørene.

Pappas prinsesse

Julefest. Gårsdagen var fantastisk! Hadde en super kveld på KRIK sin julefest. Velg å omtale den i stikkordsform, og lar bilda tale for sej sjøl etterkvart.

Kom for seint. Seint men godt. Sko i haug. Guttane finn sko + dame. Kavaler. Polynese. Lang middag. Koldtborg. Riskrem + mandel. Juletregang. Lite juletre. Mange folk. Jordes juletregangformel! Underholdning. Kaker. SWING! SWING! SWING!

Mej og Thomas - kveldens kavaler

Nok ein solskinnsdag for Solveig og Øyvind

Lita kjapp oppdatering frå livet mitt. Kanskje interessant, evt ikkje.. Uansett. Akkurat no sit eg på eit lite rom på Rotvoll, Stille Lesested står det på døra. Her er ingen andre, og sjølv om det berre er meg her er det ikkje akkurat stille. Eg skriv eksamensoppgåve, syng høgt til Siter Act 2, og kosar meg glugg i hjel. Livet er mykje lettare enn i forgårs då eg trudde at vi seriøst kom til å stryke på oppgåva. No ser eg lettare på det heile, og tenkjer at døvekyrkja sanneleg er interessann! :)

Dette er dama si det - Mi store heltinne over fleire år

Elles var det siste kursdag i swing i går. Eg gler meg til fredag, som ei prinsesse gler seg til sitt første ball. Trur det blir knall, og at ballkortet mitt forhåpentlegvis ikkje vert tomt :p

Direkte inne frå helgetur til Sandane. Ej storkosa mej. Simen, min nev, vart 2 år i går. Dette feira vi med bursdagstrening, bursdagsgaver, bursdagssang og bursdagsselskap! Mormor og morfar, altså mamma og pappa, kom på besøk, + ca 12 andre! Stor stas. I dag har eg og Simen trena kjempemasse. Og han har vore kjempeflink! Heia Simen! Heia Doman-metoden!
I kveld har Simen hatt prateshow og Christoffer (den eine som jobber med Simen), har vore her og spist middag. Koselig. No får Simen kveldsmat, og eg har litt tid til å oppdatere.
Snart natt, og tid for soving. Eller ikkje?

Heidi og Simen - mm.. bursdagskake!

Sudan - Team SUD07

På biletet ser du Sudan. Afrikas største land. 8 gongar så stort som Noreg, og 1/4 av USA. Og dit skal eg. Eg skal dit!! Til sommaren reiser Ingrid Austeng, Per Aaslid, Hans Jakob Hunnes og eg på Team frå Global-KRIK Trondheim, til Yei og Morobo i Sør-Sudan. Dette vert kjempespennande! Her skal vi arbeide for å føre Chrisc (Christian Sports Contact) vidare. Litt kjapp fakta..

Sudan har mellom 35 og 40 millionar innbyggjarar. Og er eit land der ca 70 % er muslimar, 5 % er kristne, og 25 % har forskjellige stammereligionar. Ca 40-50% snakkar arabisk, resten snakkar diverse stammespråk. Sudan blir styrt frå Khartoum som er hovudstaden. Det svært mange tenkjer på når dei høyrer om Sudan er Darfur, og sultkatastrofen. Og på borgarkrigen som varte frå ca 1956 - 1972, og som starta opp att i 1983 då den arabiske regjeringa innførte Sharia-lova. Dette vart så klart eit stort problem for alle dei som ikkje hadde tilknytning til Islam. Men i 2005 vart fredsavtalen skriven under. Og i 2011 skal det vere ei folkeavstemming, der ein bestem om Sudan skal delast i to. Kanskje vil då Sør-Sudan skilje seg ut, og bli ein eigen sjølvstendig stat. Situasjonen idag er både og. Uroligheter finnest. Men Sør-Sudan, dit vi skal er forholdsvis rolig.

I helga har eg vore på hyttetur saman med årets team, og fjorårets. Ei fantastisk kjekk helg, som eg kan oppsummere slik..
.. fredag: kald hytte, tom gassbeholder, kortspeling, gitarspeling, pannekaker og kakao
.. lørdag: faglig, ut på tur, ny gassbeholder, varm hytte, faglig, taco, speling, swing, kakao og boller
.. søndag: sove lenge, lang frokost, faglig, swing og middag

Eg har hatt ei kjempekjekk helg!

Solveig, Karl Edvard og Per - Sud06 og Per, Ingrid og Hans Jakob - Sud07

På grunn av ein svært morosam kveld i går, les førre innlegg, fekk eg så lyst å poste ein gamal logg frå juni, då eg tilbrakte fleire dagar som eksamensvakt på Sykkylven Ungdomsskule, og på Sykkylven Vidaregåande skule. Denne loggen er frå ungdomsskulen.

Eksamensvakt

0905: nok ein dag
1209: 3 har levert - eg har blitt omtala som den blonde kvinna ved kateteret, i ein av stilane *stolt*
1210: eg drikk 24, lettmelk med sjokoladesmak, ikkje verst
1212: ein legg jakka si under det eine beinet på pulten, no vippar ikkje den lenger
1216: 24 smaker verkeleg godt
1217: han som sit rett framføre kateteret får eit nytt innføringsark
1225: 4 leverte på ein gong - action!
1242: nok eit innleveringsrush
1252: ein gut har eit hol under eine arma i t-skjorta
1300: så søtt, ein har skrive om sin tapte kjærleik
1301: berre tre igjen
1302: må på do, har drukke ein 1/2 l 24, lettmelk med sjokoladesmak
1304: kan ikkje dei berre verte ferdig då?
1311: vidar berg, min gamle mattelærar er også omtala i ein av stilane
1319: ein mann går på taket på huset over vegen
1326: ein av hovudpersonane i ein av stilane heiter det same som min far (heider og ære til den som veit kva han heiter ;)
1357: har vore på do. det gjekk strålande!
1410: ei att
1413: lei no
1419: nytt innføringsark? aah.
1430: jaaa - ferdig

Kveldsøkt med søstrene Haugen:

2115: Solveig står i dusjen, ropar til meg at eg skal sjekke om vaskemaskina lekk sidan pakninga er gåen. Det gjer den.
2117: Eg går ned i kjelleren, igjen. Hentar opp Hatting rundstykker. Setter vaskemaskina på sentrifugering.
2118: Legg rundstykka i ovnen. 12 min å vente.
2120: Solveig er ferdig å dusje. Hører Schistad (husvert) i gangen, stikk hovudet ut og informerer om at vaskemaskina lekk. Han skal vurdere om det vert ny vaskemaskin til helga.
2121: Schistad spør om vi vil ha kake. Det vil vi.
2123: Kake nytast. Sjokolademoussekake med mørk sjokoladekakebotn og vaniljekrem.
2130: Kveldsmat. Rundstykka er ferdige.
2131: Vi syng "O du som metter.." høgt, som vanleg.
2131 - 2135: Lang stillhet. Kveldsmat er godt.
2135: Eg seier at eg får ei viss tilfredsstilling av å bruke opp ting, i samband med at eg skraper det siste smøret ut av bordpakningen. Og byrjer videre å ramse opp paragraf 9 i speiderlova: "Ein speider er nøysom og prøver å klare seg sjølv."
2136: Solveig og eg syng speidarbøna i kor.
2137: Solveig seier at det er nok med ein k i nok. Eg seier, det er aldri to m'ar i men.
2138: Vi ler. Og eg skriv blogg.

Saga er bra!
Saga er toppen!
Saga er varm mat, som gjør godt i kroppen!
Saga for alle, Saga for meg!
05/06 er best synes jeg!

Fjorårstreff i helga va ingenting anna enn fantastisk. 119 frammøtte! Imponerande.
Lar bilda tale for helga ej :)

Silje og Liv Elise

Ingeborg / Bingo Lie og Tone

Karianne og Anna

Silje, Yun fra Kina, Hanna og Ingeborg

Øyvind, ej, Martin og Christoffer - KRIK for evig

Ej og Silje - Sunnmøringane

Erlend - Go'gutten!

Vassfjellet:
Sist oppdatert
2006-11-02 00:11:00
Værtype
Lettskyet pent vær
Snødybde (bunn/topp)
35cm / 60cm
Temperatur (bunn/topp)
-1° C/ -1° C

Sesongopning i kveld! Og eg er uten tvil heldig, for eg kjenner folk med bil! Vi skal på ski! Sesongens første telemarktur. Kan det verte betre, vi skriv jo faktisk berre 2.november!
Det snør, det snør!
Vassfjellet - here I come..
Iii!

I samband med at M.E.G. i år vart vinnar av årets KRIK-cup i Trondheim, har vinnarlaget, som bestod av, Ingrid, Ingeborg, Elise, Tonje, Marte, Britt og eg, hatt seiersmiddag i kveld. Vi vann nemlig ein ganske god sum pengar, takk til Henrik - sponsoransvarleg! Denne enorme summen resulterte i at vi på laurdag var på storshopping på Coop Obs! Herlig! Og i kveld var det tid for den o store middagen. Biff, med fløtegratinerte poteter, peppersaus og div grønnsaker stod på menyen. I tillegg til ein fantastisk fruktsalat med vaniljekesam til dessert. Noko anna enn den vanlege studentmiddagen. Sjå og nyt..

Ingrid - Fruktsalatansvarleg og husvert

Tonje og Ingeborg - Steikeansvarlege

Elise og Britt - Klar for dessert

Søndag igjen. Og dagen idag trur eg må vere oppskrifta på en perfekt søndag. Eg veit at eg har skrive dette før, men eg trur at eg generelt har perfekte søndagar.

Då eg og Solveig vakna i dag tidleg, ja vi deler rom, fann vi ut at klokka var 11. Jaja, vi har sove lenge men godt, tenkte vi, og fekk dagens første overraskelse. Klokka var jo ikkje meir enn 10! Eg laga frukost, og denne gongen fekk vi hardkokte søndagsegg. Klokka halv ett skulle 3 jenter i frå klassa kome, for vi skulle planlegge framføring av eventyret om pannekaka på teiknspråk. Allereie 11.10 ringer Inger-Lise på døra. Nok ei som ikkje har fått med seg at klokka skulle stillast. Etter litt planlegging, og mykje pannekake-eting, var vi ferdige. Og eg kunne legge meg på sofaen og slappe litt av!

Men ikkje lenge, for plutselig ringer Lina: "Hei! Er du hjemme?! Jeg, Hilde-Lise og Kine er ute å går, og trenger en plass å gå til, og så har vi så lyst på kakao!" Eg er så glad for at eg har slike direkte venninner. Konge med overraskingsbesøk, og eg synest det er berre kjekt å stelle i stand! Vart ekstra glad sidan det er ei stund sidan vi fire har gjort noko saman! Vi er jo ganske vant til å henge mykje saman, etter det siste året på VGS på Sygna. Men ja, livet går vidare, og det byrjer vi og merke temmelig godt. Lina er gift, Kine jobbar på spreng, og Hilde-Lise hadde med Mali, jenta si. Ho er skjønn.

Lina og Mali gliser begge to

Skjønne Hilde-Lise

Kine - Working lady

O S K A R :

- 10 filmar
- prisar i dei fleste kategoriar
- mykje bra sceneunderhaldning
- galla

Dette er berre nokre av alle dei stikkorda eg kunne ha lista opp. I kveld, på KRIK sin 25-års dag, så har eg vore på OSKAR-show i Salem i Trondheim. Det vart rett og slett for vanskelig å få til begge deler. Synd.
Men ja. Eg har kost meg uansett. Filmen til Inger-Lise, ei som eg går i klasse med, vart nominert i heile 4 kategoriar, og vann to prisar. Ein pris for beste "feelgood", og ein pris for beste lattervekker. Kjempekjekt. Dessutan fekk eg takk frå scena av Inger-Lise: Elisabeth - You made my day! (Les: 1000 takk for lån av klede til i kveld, du var ein reddande engel!) Så eg er rett og slett nøgd med kvelden på fleire enn ein måte. Eg fekk i tillegg til takk frå scena, også svingt meg på dansegolvet. Både Hans Kristian og Håkon baud opp til dans, så eg har fått testa om dansestega mine frå tirsdagens swingkurs holdt. Og det gjorde dei, meir og mindre!

Inger-Lise og Karianne - Stolte vinnarar

Mej og Søstern - Vi som bor sammen her i Trondheim

Astrid og Ester - To frå klassa

Det å skulle flytte til ein ny by, få nye vener, studere noko heilt nytt og samstundes ha tid til alle dei gamle venene sine er ikkje enkelt.
Eg har mange vener. Stundom kjennest det som om at eg har for mange vener. Eg får nemlig ikkje tid til alle, like mykje som eg gjerne skulle ønska.

I sommer hadde eg ei fantastisk oppleving. På Arena, KRIK sin leir for ungdom frå 16 år og oppover. Eg sat på møte, tenkte litt, hørte på det som vart sagt frå scena, såg meg litt omkring, og plutselig oppdagar eg at eg sit i midten av ein stor gjeng. Der alle som sit rundt meg, både foran, bak og på begge sidene, er svært gode vener av meg. Eg vart ufattelig glad. Og kom fram til den konklusjonen at eg er heldig.

Eg takkar alltid min Gud når eg tenkjer på dykk. Fil 1,3

Det var akkurat dette eg gjorde då eg sat på benken. Eg takka Gud for at eg er velsigna med så mange gode vener. Og heldigvis også velsigna med den beste venen av alle, Jesus!

Tirsdag, 17.oktober, kom eg over noko som eg vart svært overraska over å sjå. Ute strålar haustfargane mot meg, det er kaldt, men det har ikkje vore minusgrader på Øvre Singsaker enno. Haustsola slår til innimellom, likeså gjer haustregnet, men til no har det vore dårleg med snø. Alt dette gjer meg svært overraska over at eg faktisk såg det eg såg, i butikken. Litt sånn kjapp handling før KRIK, og plutselig ser eg dette objektet, eigentleg var det ganske mange objekt, og med forskjellig innhald og utforming. Men felles for dei alle var produktnamnet. Julemarsipan. Julemarsipan. Dersom eg skal telle dagane fram mot jul er det ganske nøyaktig 56 dagar igjen til jul. Det er berre å begynne å glede seg. Men, stort men, det er 42 dagar til 1.desember, og det er då eg vil sjå julemarsipanen i butikken. Få julereklame i posten. Gå i julepynta gater. Difor har eg berre ein ting å seie:
Gi oss jula tilbake!

Julemarsipan og haustfargar. Ikkje bra.